Demokratik aday, Trump'ı ulusal güvenlik tehdidi olarak kınar. O, "bilgi, istikrar ve büyük sorumluluk gerektiren bir makama layık olacak şekilde temperament olarak uygun değil," ve "Nato'daki müttefiklerimizi terk etme tehdidinde bulundu." Cumhuriyetçi Parti'nin boynunda bu saçı başı dağınık albatrosla birlikte, Kasım ayında Demokratik bir zafer garanti edilmiştir.
En azından Demokratlar 2016 yazında böyle hissettiler, Hillary Clinton'ın o anti-Trump konuşmasını yaptığı zaman (o seçim sezonunda yaptığı birçok konuşmadan biri). Anketler Clinton'ı destekliyordu, ancak anti-Trump mesajı Seçim Günü'nde kazanmak için yeterli olmadı. Clinton, Demokrat Parti'nin yeni tabanına hitap etmek için tasarlanmış bir mesajla öne çıktı: varlıklı, yüksek dereceli seçmenler. O, ekonomik konuları göz ardı etti ve birçok Trump seçmenini "rezil bir sepete" attı. Kültürel politikalarda ılımlılaşmak yerine, sola doğru koştu.
Clinton'ın 2016 kampanyasındaki bazı belirgin farklılıklara rağmen, Biden'ın 2024 başvurusu benzer bir tuzakla karşı karşıya kalma riski taşıyabilir. Sanayi politikalarına ve Çin Halk Cumhuriyeti'nden belirli ürünlere uygulanan tarifelere yönelik girişimlerle, Biden bazı mavi yakalı ekonomik endişeleri ele almaya çalıştı. Clinton'ın aksine, Orta Batı'daki eski "mavi duvar" eyaletlerini görmezden gelmedi, ancak kampanya kaynaklarını oraya yönlendirdi.
Kültürel konularda, yönetimi "Scranton'lı Joe" markalaması önerdiğinden çok daha merkezi olmamıştır. O, sürekli olarak ilerici öncüleri kimlik, kürtaj ve eğitim politikalarını belirlemek için izin vermiştir. Göçmenlik, Biden'ın ılımlılıktan vazgeçerek aktivist sınıfı memnun etme çabasının en belirgin örneği olabilir.
@ISIDEWITH1ay.1MO
Bir siyasi adayın çalışan sınıfın ekonomik endişelerine karşı kültürel veya sosyal konuları ele almasının ne kadar önemli olduğunu düşünüyorsunuz?
@ISIDEWITH1ay.1MO
Rakiplere kişilik saldırıları yapmaya odaklanmanın seçimleri kazanmak için etkili bir strateji olduğuna inanıyor musunuz, neden?
